Liturgia Słowa 22 niedzieli zwykłej:
Pwt 4,1-2.6-8 Ps 15 Jk 1,17-18.21b-22.27 Mk 7,1-8.14-15.21-23
Rozpoczyna się miesiąc wrzesień, kolejny miesiąc ważnych wydarzeń: rozpoczęcie roku szkolnego, kolejna rocznica wybuchu II Wojny Światowej, kolejna rocznica napaści rosyjskiej na Polskę. Miesiąc w którym należy sobie uświadamiać, jak ważne jest to, aby pamiętać o prawdziwej historii Polski, by dbać, aby jej nie zakłamano i wyciągać z niej jak najwięcej wniosków dla dzisiejszego życia.
Dzisiejsza Ewangelia przypomina o tym, jak ważne jest to, aby zadbać o swoje serce. Spór pomiędzy Jezusem i faryzeuszami na pierwszy rzut oka dotyczy zwyczaju mycia rąk: „Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?” (Mk 7,5). Z jednej strony, to ważny zwyczaj, bo symbolizuje czystość wnętrza. Jezus jednak jakby się czepia i mówi: „Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie” (Mk 7,6-8).
Jezus tak to tłumaczy: „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota” (Mk 7,21-22). Jezus podkreśla jak ważne jest serce. W wielu filmach, bajkach, opowieściach znajduje się jakiś centralny punkt, zamek czy schowek i tam znajduje się jakieś czarodziejskie zaklęcie, zwój albo skarb. W jednym z filmów Star Wars, żeby rebelianci mogli uciec przed wrogiem musieli zawirusować statek matka. Centrum dowodzenia, było tak ważne. W nas, jak serce czy mózg nie działa, to też człowiek pada. Jak ważne jest to centrum. Zwłaszcza, że w życiu duchowym serce wyraża wnętrze, istnienie człowieka.
„Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym” (Mk 7,15). Człowieka nie czyni nieczystym jedzenie. Ale to w sercu człowieka rodzi się grzech i to czyni człowieka nieczystym duchowo. Dla Boga nie ważne jest więc to, co się zjada, z kim się spotyka, jak się ubiera, czego dotyka. Dla Boga w pierwszej kolejności liczy się serce człowieka. Bo o wartości człowieka decyduje to kim się jest, co się myśli, czego pragnie, do czego się dąży, jak się żyje. Można mieć brudną koszulkę czy spodnie i być rewelacyjnym, dobrym, świętym człowiekiem, a można mieć drogi garnitur, bajerancki zegarek i auto, a z człowieczeństwem nie mieć nic wspólnego. Dlatego ważne jest, aby zadbać o swoje serce, by było świątynią Boga, a nie siedliskiem złego ducha i grzechu. Panie Jezu, pomóż mi dbać o moje serce, by było święte i nieskalane! A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj Tobie?
Błogosławionej niedzieli i czasu zwykłego! +