13 niedziela zwykła – cudowny dotyk

on

Liturgia Słowa 13 niedzieli zwykłej:

Mdr 1,13-15; 2,23-24 Ps 30 2 Kor 8,7.9.13-15 Mk 5,21-43

W tym tygodniu obchodzić będziemy uroczystość św. Piotra i Pawła. Następca Jezusa i Apostoł Narodów. Filary Kościoła. W tym dniu szczególnie modlimy się za cały Kościół, by wiernie trwał w oparciu o Tradycje i Słowo Boże prowadząc ludzi w jedności do nieba. Ważną rolę w tym zadaniu pełni papież, następca św. Piotra.

Słuchając dzisiejszej Liturgii Słowa, mówi nam o potrzebie miłości. W dzisiejszej Ewangelii widzimy rodzinę Jaira oraz dorosłą kobietę: „«Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». (…) A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi” (Mk 5,23.25). Obie kobiety umierają. Pierwsza 12-letnia dziewczynka z niewiadomych przyczyn i druga, z powodu krwotoku. Obie kobiety są symbolem nas wszystkich. Dziewczynka 12-letnia od zawsze choruje, bo człowiek od zawsze choruje, gdy wpadł w grzech pierworodny i odszedł od Boga. A druga kobieta, która cierpi od 12 lat na krwotok, umiera, chora z miłości. Dlaczego? Bo w jednej i w drugiej sytuacji nie ma przy nas Boga, który kocha.

Dlatego dzisiaj aż 4 razy w krótkim czasie pada słowo: dotknął (w wersetach 27-31). To jest to dotknięcie, które przynosi zbawienie. A dodatkowo pada określenie: wziąć za rękę, wyciągnąć rękę. To gest bardzo ważny. Nikt z nas nie wyobraża sobie związku bez dotyku: chociażby trzymania się za ręce., przytulenie, głaskanie, całowanie, zaczepianie się. Owszem, są ludzie, którzy mają niską potrzebę dotyku i to zdecydowanie więcej u mężczyzn, niż u kobiet. Ale z drugiej strony popatrzmy, jak zły dotyk potrafi skrzywdzić człowieka, zamknąć go całkowicie na relacje. Gesty są potrzebne. Tak samo te gesty duchowe są potrzebne po to, aby nas zbudować. Najważniejszym gestem duchowym w którym Jezus przychodzi, aby nas podtrzymać to jest Komunia Święta.

Gdy jest dotyk, to jest ktoś kto dotyka i jest ktoś dotykany, to zakłada pewną otwartość na siebie. Ale jest też inna postawa w dzisiejszej Ewangelii: nacisku. Nikt z nas nie lubi, jak ktoś na nas naciska: psychicznie czy fizycznie. Nacisk nam się źle kojarzy, z pewną przemocą. W tej Ewangelii widzimy jednak, że to nie Jezus naciska człowieka, ale człowieka naciska Boga. Kłamstwo złego ducha polega na tym, że to właśnie zły duch wmawia nam, że Bóg nas uciska. Tymczasem Bóg przychodzi, aby nas wyzwalać przez gest dotknięcia, gest miłości. Dlatego Jezus dziś mówi: „Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości!” (Mk 5,34) oraz „Dziewczynko, mówię ci, wstań!” (Mk 5,41). Pod wpływem dotyku Jezusa, możemy być uzdrowieni z grzechu, jak kobieta, możemy przebudzić się ze snu zła, jak dziewczynka. Bliskość z Jezusem, daje więc nowe życie. Panie Jezu, dotykaj mnie, uzdrawiaj mnie, obudź mnie, do nowego życia! A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj Tobie?

Błogosławionej niedzieli i czasu zwykłego!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *