Liturgia Słowa 17 Niedzieli zwykłej:
1 Krl 3,5.7-12 Ps 119 Rz 8,28-30 Mt 13,44-46
Inspirująca jest postawa Michała Ulewińskiego, który przemierza Polskę z krzyżem na ramieniu. Idzie, aby prosić w intencji Polski, ale jednocześnie aby zadośćuczynić za grzechy Narodu Polskiego. Warto sięgnąć różnych informacji na temat jego inicjatywy, ale też aby samemu ze swoją wiarą robić konkretne rzeczy.
Dzisiejsze przypowieści jakie słyszymy, znowu odkrywają przed nami Królestwo Jezusa. Słyszymy dzisiaj: „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją” (Mt 13,44-46). Dwie przypowieści, o ukrytym skarbie oraz o perle. Przypowieści, które pokazują, jak jesteśmy ważni dla Boga. Wielu z nas czyta te Ewangelię w taki sposób, że to człowiek odnajduje Jezusa, który jest ukrytym skarbem i perłą i dla Jezusa i Jego Ewangelii porzuca wszystko, jest w stanie wszystko poświęcić. Dziś może popatrzmy na tę Ewangelię inaczej.
Skarb i perła to rzeczy mające ogromną wartość. Ktoś kto je znajduje jest ogromnie bogaty. Jak wiele kobiet cieszy się ze złotej biżuterii albo z pięknych pereł. Potrafimy zapłacić za nie duże pieniądze; trzymamy w różnych szafkach, sejfach czy bezpiecznych miejscach, żeby nikt ich nie ukradł; czasami przekazujemy je z pokolenia na pokolenie. Jeżeli popatrzymy na tę Ewangelię z perspektywy Boga, to zobaczymy, że Bóg chce nam pokazać, jak człowiek jest dla Niego ważny, jak Ty jesteś dla Niego ważny. W Księdze Rodzaju widzimy, jak Adam po grzechu razem z Ewą „skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu” (Rdz 3,8). Człowiek zaczął się ukrywać przed Bogiem, ale Bóg nie zrezygnował z człowieka, dlatego przez wszystkie następne strony Pisma Świętego widzimy historię poszukiwań człowieka przez Boga.
Bóg szuka człowieka, szuka Ciebie. Dlatego Jezus zszedł na ziemię, dlatego zapłacił za człowieka wszystko, czyli swoje życie, umarł na krzyżu. Życie to jest to co mamy najcenniejsze. Żadne odszkodowanie nie zwróci życia zmarłemu, a rodzina zmarłego zawsze wolałaby osobę żyjącą niż pieniądze. Jezus zapłacił swoim życiem za nas, z miłości do człowieka. Dlatego ta przypowieść pokazuje, że Jezus traktuje każdego z nas jak drogocenny skarb, jak drogocenną perłę. Może nigdy nie usłyszałaś jako kobieta, że jesteś dla kogoś skarbem albo perełką, może jako facet nie usłyszałeś, że masz tak ogromną wartość, że ktoś oddał za Ciebie życie, może sam czujesz, że nie masz wartości albo masz ją zachwianą. Jezus daje dziś taką Ewangelię, w której przypomina, że jesteś dla Niego bezcenny. Dziś trzeba się tym ucieszyć i z tą myślą żyć, powstrzymując i odrzucając kłamstwa złego ducha, który wpaja nam, że do niczego się nie nadajmy, że nie mamy wartości, że lepiej, żeby nas nie było. Jezus patrzy na nas inaczej i tego się trzymajmy! Jezu, dziękuje Ci, że dla Ciebie jestem bezcenny, chce żyć z tą świadomością każdego dnia! Co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj Tobie?
Doświadczania Boga w codzienności! +