3 niedziela Adwentu – zaraza wiary?

on

Liturgia Słowa 3 niedzieli Adwentu:

So 3,14-17 Ps (Iz 12,2-6) Flp 4,4-7 Łk 3,10-18

1 - wiara definicjaKościół trwa w Adwencie, radosnym czasie oczekiwania. Dzisiejsza niedziela to niedziela Gaudete, niedziela radości. Dlatego zazwyczaj kapłani dziś ubierani są w kolor różowy. Dzisiejsza niedziela ma nam wszystkim uświadomić, ze czas oczekiwania na Pana to nie jest czas utrapienia, smutku, ale radości, bo Pan naprawdę jest blisko.

2 - bliskość BogaLiturgia Słowa dzisiejszej niedzieli jest przepełniona radością. Co tę radość ma w nas wzbudzać? Podpowiada nam dzisiaj prorok Sofoniasz: „Pan, jest pośród ciebie (…) Pan, twój Bóg jest pośród ciebie, Mocarz” (So 3,15.17). Radość, bo Pan nas nie zostawia, nigdy nie zostawił na pastwę losu, jak zwykło się mawiać, ale Pan cały czas przy nas jest. Nawet wtedy, gdy w życiu nic nam nie wychodzi, nawet wtedy, kiedy wydaje się nam, że wszystko wokół nas jest przeciwko nam, a nasz krzyż jest tak wielki, że nie dajemy już rady czy wtedy, gdy świat wydaje się nam prosty i zwyczajny. To Pan cały czas jest z nami. W sposób szczególny jest to widoczne przez Wcielenie. To doświadczenie bliskości Boga towarzyszy również psalmiście. Śpiewamy dziś: „Bóg jest między nami!” (Iz 12), jak śpiewamy w refrenie.

3 - wierność życiuPan jest blisko, ale niekoniecznie my jesteśmy przygotowani na spotkanie z Nim. Bóg „On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości, (jak w dniu uroczystego święta)” (So 3,17). Bóg chce odnawiać w nas siebie. Najłatwiej przez spowiedź, dlatego tak ważne jest jej przeżycie przed świętami. Bez tego, bez laski uświęcającej idzie się naprawdę przez stromą górę i ścieżkę. Jak mamy zmieniać siebie, skoro serce jest zapaskudzone? Można myśleć po co? Przecież to Bóg jest tu najważniejszy, a łaska uświęcająca to tylko dodatek. Popatrzmy np. na akwarium. By życie się rozwijało w akwarium to musi być czysta woda, nie może być glonów, inaczej rybki zdechną. Choć w akwarium wcale nie chodzi o to by patrzeć na wodę, ale na rybki. Tak samo w wierze, by się rozwijać, by być blisko Boga, by On był w centrum, serce musi być czyste.

4 - radość wiaryOprócz wartości spowiedzi, podpowiada nam św. Jan Chrzciciel co należy robić, jak się przygotować. Mówi do żołnierzy, celników i grzeszników: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono (…) Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie” (Łk 3,13.14b). Jan chce nam jasno przekazać – rób swoje, rób co masz robić, to co ci wyznaczono. Tzn. jako ksiądz rób swoje – módl się, pracuj, głoś Słowo, jako matka czy ojciec – pracuj, wychowuj dzieci, módl się za swoja rodzinę, jako młodzi czy dzieci – uczcie się pilnie, przykładajcie do swoich obowiązków, rozwijajcie w sobie piękno wiary. I można tak wyliczać dalej. Każdy powinien tu wpisać siebie. Janowi nie chodzi o jakiś heroizm czy idealizm. Pokazuje, że tak naprawdę wzór wiary to przeżywanie jej całkiem normalnie, robić to co koniecznie, to co nam jest zadane. Chodzi o to, aby być sprawiedliwym tzn, wymagającym wobec siebie, ale oddając drugiemu to, co się jemu należy.

5 - uśmiechTaką rzeczywistość powinniśmy przepoić radością, o której mówi Pan. Np. przez proroka Sofoniasza: „Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem!” (So 3,14b) czy przez św. Pawła: „Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się!” (Flp 4,4) My lubimy użalać się nad sobą, nad swoim losem, narzekać, płakać itd. pokazywać jak bardzo jesteśmy dotknięci w każdej płaszczyźnie życia, a inni ludzie mają tak łatwo, cały czas z górki. A Pan pokazuje nam co innego – przeżywaj swoje życie w radości, nawet te trudy. Przeżywając tak życie nabierasz sam kolorów i świat wokół Ciebie. Lepiej śmiać się, niż płakać. Lepiej być uśmiechniętym niż mieć cały czas ponurą minę. Myślę, że jako ludzie mało się do siebie uśmiechamy, patrzymy często spod byka, jakbyśmy mieli kogoś zabić wzrokiem niczym bazyliszek. A uśmiech nic nas nie kosztuje, a daje ogrom siły do pracy. I oto Jezusowi chodzi, aby radością zarażać siebie, aby radość była tak wielkim wyróżnikiem wiary, by zarażała innych. Panie, dawaj nam prawdziwej radości, pozwalaj nam przeżywać rzeczywistość zgodnie z wiarą i w bliskiej obecności z Tobą! A co Pan Bóg szepcze do Twojego serca, co mówi dzisiaj Tobie?

Błogosławionego czasu Adwentu, czasu radości! +

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *