Liturgia Słowa 25 Niedzieli zwykłej:
Am 8,4-7 Ps 113 1 Tm 2,1-8 Łk
16,1-13
16,1-13
Jesteśmy w
trakcie przeżywania w Kościele Roku Wiary. Zakończy się on w Uroczystość
Chrystusa Króla. Rok Wiary ma pomóc nam na nowo docenić w nas rolę i wagę
wiary, a także uzmysłowić na jakim etapie jesteśmy w kroczeniu ku Bogu, patrząc
na naszą osobistą drogę wiary. Jednak, aby Rok Wiary okazał się dla nas
rzeczywiście owocny, powinniśmy ożywić i wzmocnić swoją wiarę. Trzeba
osobistego zaangażowania, a to już końcówka Roku Wiary…
trakcie przeżywania w Kościele Roku Wiary. Zakończy się on w Uroczystość
Chrystusa Króla. Rok Wiary ma pomóc nam na nowo docenić w nas rolę i wagę
wiary, a także uzmysłowić na jakim etapie jesteśmy w kroczeniu ku Bogu, patrząc
na naszą osobistą drogę wiary. Jednak, aby Rok Wiary okazał się dla nas
rzeczywiście owocny, powinniśmy ożywić i wzmocnić swoją wiarę. Trzeba
osobistego zaangażowania, a to już końcówka Roku Wiary…
Liturgia Słowa
dzisiejszej niedzieli jest piękna. Słyszymy u św. Pawła: „Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania
prawdy” (1 Tm 2,4). Te Słowa przypominają o miłości Boga do każdego
człowieka, bo On nie chce żyć bez nas w niebie. Czy to znaczy, że wszyscy będą
zbawieni? Nie! Bóg szanuje wolną wolę człowieka, szanuje moje osobiste wybory i
to tak naprawdę ja, podejmując konkretne decyzje w swoim życiu, zdecyduje czy
chce być z Bogiem na zawsze czy na zawsze być samemu, być potępionym. Tu nie
chodzi o to, żeby siebie nawzajem straszyć, żeby mówić jak do małych dzieci…
Bóg do każdego z nas mówi, jak do zarządcy w Ewangelii: „Zdaj sprawę z twego zarządu” (Łk 16,2) i Bóg pyta o konkrety życia.
Konkrety tzn. realizowanie Dekalogu, Przykazań Kościoła, Uczynków Miłości. Bóg
sądzi zawsze z przykazania miłości, choć można pomyśleć, że dzisiejsza
Ewangelia jest pochwałą krętactwa, cwaniactwa i oszustwa…
dzisiejszej niedzieli jest piękna. Słyszymy u św. Pawła: „Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania
prawdy” (1 Tm 2,4). Te Słowa przypominają o miłości Boga do każdego
człowieka, bo On nie chce żyć bez nas w niebie. Czy to znaczy, że wszyscy będą
zbawieni? Nie! Bóg szanuje wolną wolę człowieka, szanuje moje osobiste wybory i
to tak naprawdę ja, podejmując konkretne decyzje w swoim życiu, zdecyduje czy
chce być z Bogiem na zawsze czy na zawsze być samemu, być potępionym. Tu nie
chodzi o to, żeby siebie nawzajem straszyć, żeby mówić jak do małych dzieci…
Bóg do każdego z nas mówi, jak do zarządcy w Ewangelii: „Zdaj sprawę z twego zarządu” (Łk 16,2) i Bóg pyta o konkrety życia.
Konkrety tzn. realizowanie Dekalogu, Przykazań Kościoła, Uczynków Miłości. Bóg
sądzi zawsze z przykazania miłości, choć można pomyśleć, że dzisiejsza
Ewangelia jest pochwałą krętactwa, cwaniactwa i oszustwa…
Tymczasem wEwangelii nie chodzi o to! Kluczem do zrozumienia dzisiejszej przypowieści są
słowa zarządcy: „Wiem, co uczynię”
(Łk 16,4). Zarządca dokonuje rewizji swojego życia, zaczyna podejmować
konkretne działania, zaczyna być aktywnym, zaangażowanym, myśli nad swoim życiem
i swoją przyszłość. On nie boi się przyznać do błędu, a co więcej nie boi się naprawić
co zepsuł, a nawet jeszcze więcej, nie boi się ponieść strat, żeby naprawić to
co popsuł swoim zachowaniem i życiem. To jasna wskazówka dla nas – chcesz być
zbawionym? Dokonaj rewizji swojego życia, podejmij konkretne działania a nie
siedź bezczynnie udając, że wszystko jest ok. Wszystko będzie dopiero ok, jak
Bóg będzie na pierwszym miejscu, czyli jedynym właściwym miejscu! Czytamy w
Ewangelii: „Żaden sługa nie może dwom
panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z
tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie”
(Łk 16,13) i u św. Pawła: „jeden jest Bóg”
(1 Tm 2,5).
Jeden i
jedyny, tzn. nic innego nim nie jest. Dla nas, ludzi XXI w. łatwo jest jednak
porzucić Boga na rzecz bożków różnego rodzaju, materialnych (jak np. pieniądze
czy inne rzeczy – komputer, telefon, facebook), personalnych (jak np. druga osoba
czy nawet ja sam), cielesnych (stawiając ciało i jego potrzeby na pierwszym
miejscu). By jednak być z Bogiem w niebie, trzeba powalczyć by być z Bogiem już
tu na ziemi. Mimo swojej grzeszności, w końcu On: „podnosi z prochu nędzarza i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić
wśród książąt, wśród książąt swojego ludu” (Ps 113). On chce podnieść każde
swoje dziecko, mnie i Ciebie, by każdy był razem z Nim! Panie, za Twoja wielką
miłość, zaufanie do mnie, za to, że jestem dla Ciebie tak bardzo ważny i cenny,
dziękuje Ci!
jedyny, tzn. nic innego nim nie jest. Dla nas, ludzi XXI w. łatwo jest jednak
porzucić Boga na rzecz bożków różnego rodzaju, materialnych (jak np. pieniądze
czy inne rzeczy – komputer, telefon, facebook), personalnych (jak np. druga osoba
czy nawet ja sam), cielesnych (stawiając ciało i jego potrzeby na pierwszym
miejscu). By jednak być z Bogiem w niebie, trzeba powalczyć by być z Bogiem już
tu na ziemi. Mimo swojej grzeszności, w końcu On: „podnosi z prochu nędzarza i dźwiga z gnoju ubogiego, by go posadzić
wśród książąt, wśród książąt swojego ludu” (Ps 113). On chce podnieść każde
swoje dziecko, mnie i Ciebie, by każdy był razem z Nim! Panie, za Twoja wielką
miłość, zaufanie do mnie, za to, że jestem dla Ciebie tak bardzo ważny i cenny,
dziękuje Ci!
Ale dzisiejsze
Słowo podkreśla jeszcze inną sprawę. Chrystus przypomina dzisiaj: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w
wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w
wielkiej nieuczciwy będzie” (Łk 16,10). Te słowa przypominają mi, żeby
walczyć w swoim życiu o wszystko, przede wszystkim o małe rzeczy. To właśnie
takie małe i drobne sprawy najbardziej kształtują nasze życie, kształtują nas.
Łatwo dzisiaj sobie powiedzieć, że mogę odpuścić w tak małej, w tak nieważnej
sprawie, obiecać sobie, że jak przyjdzie coś ważniejszego, wtedy będę wierny. A
to tak po prostu nie działa! Albo jesteś wierny wszędzie, albo nigdzie… Świat
dzisiaj mówi także, że należy się śpieszyć, że liczą się układy i znajomości.
Nic więc dziwnego, że uczymy się nieodpowiedzialności… Bóg jest dla każdego z
nas wychowawcą, On to wszystko wie, On to wszystko z nami przeżywa, dlatego
daje konkretne rady i wskazówki, abyśmy na ziemi realizując już Jego Słowo,
otrzymali w przyszłości wielkie rzeczy Królestwa Bożego. Panie, daj nam siły do
bycia wiernym i bycie wiernym, tak jak Ty! A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj
Tobie?
Słowo podkreśla jeszcze inną sprawę. Chrystus przypomina dzisiaj: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w
wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w
wielkiej nieuczciwy będzie” (Łk 16,10). Te słowa przypominają mi, żeby
walczyć w swoim życiu o wszystko, przede wszystkim o małe rzeczy. To właśnie
takie małe i drobne sprawy najbardziej kształtują nasze życie, kształtują nas.
Łatwo dzisiaj sobie powiedzieć, że mogę odpuścić w tak małej, w tak nieważnej
sprawie, obiecać sobie, że jak przyjdzie coś ważniejszego, wtedy będę wierny. A
to tak po prostu nie działa! Albo jesteś wierny wszędzie, albo nigdzie… Świat
dzisiaj mówi także, że należy się śpieszyć, że liczą się układy i znajomości.
Nic więc dziwnego, że uczymy się nieodpowiedzialności… Bóg jest dla każdego z
nas wychowawcą, On to wszystko wie, On to wszystko z nami przeżywa, dlatego
daje konkretne rady i wskazówki, abyśmy na ziemi realizując już Jego Słowo,
otrzymali w przyszłości wielkie rzeczy Królestwa Bożego. Panie, daj nam siły do
bycia wiernym i bycie wiernym, tak jak Ty! A co Słowo, Pan Bóg mówi dzisiaj
Tobie?
Doświadczania
Boga w codzienności!
Boga w codzienności!